GEGURITAN

Pahlawanku

(R. Tantiningsih)

Pahlawanku 
Wutahing ludirmu

Nyiram ibu pertiwi

Nadyan sang ibu

Kudu muwun sedhih

Karajang-rajang manahe

Karujit-rujit rasa pangrasane

Pahlawanku

Mugya Gusti paring nugraha

Semana gedhene bektimu

Jiwa raga, bandha donya

Tanpa sisa

Amung siji pangajabmu

Merdika

Segara Aru

(Hisyam Z)

Bener, pener, yekti

Sliramu dadi seksi

Seksi pahlawan sejati

Pahlawan mulih aran awit bekti

Awit mangku jejibahan

Tugas luhur, jujur ing palagan

Ngemban amanat Trikora ayahan

Segara Aru biru lugu blak-blakan

Ngemu madu

Maduning bangsa satuhu

Kang Asma Yos Sudarso iku

Korban jiwa raga ing Segara Aru

Ludira kang wekasan

Kanggo nebus Irian

Yos Sudarso gugur kalayan

Asmanya misuwur ing bebrayan

Sliramu Aru

Seksi lugu

Seksi bisu

Satuhu baku

Merapi

(Puthu Aryana)

Merapi...

Saka kadohan katon gagah

Asep putih ndedel ing awiyat

Tilas dalan lahar katon cetha

Kena sunare Hyang Bagaskara

Merapi...

Saumpama kowe bisa crita

Kabeh kadadean ing tanah Jawa

Wiwit jaman Mataram Kuna

Nganti madege Kraton Ngayogyakarta

Merapi...

Sliramu anyekseni kridhaning bangsa

Wiwit nalika ngusir penjajah Walanda

Jaman mardika jaman Soekarno

Nganti jaman Soeharto

Jaman Habibie tumekaning Megawati lan Susilo

Merapi dadi saksi

Kembang Mlathi

(R. Widiyati)

Daksebar kembang mlathi

Ing Taman Makam Pahlawan

Kusuma Bangsa kang sejati

Luhku tumetes... tes... netesi bumi

Aku rumangsa dosa

Durung bisa melu labuh negara

Amung sekar mlathi iki

Tandha setya lan janji

Bakal melu napak suci

Labuh nagri alelandhesan ati suci

Dadi pepenget Agustus iki dina mulya lan suci

Api Abadi Mrapen

(R. Tantiningsih)

Latu kuwi, tansah murub

Ora nggubris kiwa tengene

Nadyan digrujug tirta

Nadyan maruta padha teka

Nanging latu kuwi ora surut

Latu kuwi, tansah murub

Kaya latu kang ana jero ati

Angel dipateni lan angel diadhemake

Latu kuwi, tansah murub

Ing mrapen dununge

Ninggal sejarah

Kanggo anak putu

Kitir

(Sumono Sandy Asmon)

Kitir iki

Isi panantangku marang wengi

Sing kebacut anggone nguja sepi

Dolanan swarane asu baung nggeririsi

Kitir iki

Wujud pangundhamanaku marang awang-awang

Sing kebacut brangasan

Ngrentengi lintang, nguntal rembulan

Kitir iki

Srana gugatku marang isen-isening jagad

Sing pijer royokan brekat

Tan keguh njaluk ruwat

 Koran

(Harum Sunya Iswara)

Taktunggu tekamu

Saben dina ing omahku

Kabar kang daktunggu

Saka awakmu

Nambahi wawasanku

Mosak-masike donya

Maju mundure negara

Minangka warta

Koran minangka alat komunikasi

Kang kudu diwerdi

Mula ora ketinggalan informasi

 Wutah Getihku

(Mahardono Wuryantoro)

Gumelar jembar bumi asri

Sumunar sumringah sunare bagaskara

Padhang sumilak hanelai jagad Nuswantara

Bumi pusaka wus kawentar

Ombak-ombak samodra, kencana kang ngrenggani

Wutah getihku daktresnani

Kawulamu....

Guyub rukun anambut kardi

Jeroning swasana tentrem lan mardika

Gilig ing tekad manunggal

Cumithak jeroning ati, bebarengan ambangun

Aku lila....

Korban jiwa raga kanggo bumiku

Nadyan awak ajur dadi sawur

Lan getihku mblabar mili, netes ing bumi pertiwi

Labet raharjaning nagara

Lumantar iki....

Isining atiku ginurit

Prasetyaku thukul saka ati kang tulus

Njaga langgenging kamardikan

Donga pujiku kebak kaendahan, kanggo wutah getihku

DALAN OMBAK

Wus dakjaluk marang sliramu, tatkalane wektu isih watu
lan dalan kaya ombak segara, nanging penjalukku
kaya prenjak kang katombak swiwine, ilang unine
kaya lemah cengkar kang tawar, ilang sangar
sliramu uga isih lumaku ing gisik kang wus dadi ambalan
ngambali ati ing pangilon, ngambali pitakon
lan penjalukku, kanthi unthuk-unthuk kang sirna
tatkalane surya mencorong, pratanda dina wus rina

Sidoarjo, 2007


SEDYAKU

Wis, Jeng…
Aku sumeleh
nyelehake pangarep-arepku
marang katresnan lan kawigatenmu sing semu
yen nyatane amung semene
cunthele lelakonku…

Pepenginku tansah sumandhing
lan nresnani sliramu
kudu dakprunggel
sing luwih wigati, Jeng
donga lan pengestumu wae
tansah mili kanggo aku

Wis, Jeng
aku pamit
becik njembarake pikir
nggayuh kabegjan
mring ati lan katresnan satuhu
tan ora binagi ing liyan
sempurna ing guritan siji…

CRITA SAKA MANCA

ing papan sarwa salju, aku
ngangen-angen lawang gubug binuka
ana bedhiyang lan lincak

nanging wis kebacut dadi salju
guritan apadene kekarepan
nglinthing bareng tumiyupe angin
nunjem-nunjem dom periih
sadawane wengi

kangmangka ing ngisor salju pinendhem candhi
sing durung kober kababar unine prasasti

BABAD WEDHI PESISIR

Sorene sore jingga
wengine wengi biru
kembang pandhan mesem marang mbulan
tangane ngawe-awe sajak kemayu
apa hiya iki dayane layang atimu
sing jare bakal ditulis kalane ijen
lan sendhang mung amping-ampingann jendhela
sing wengi iki isih panggah binuka?

biyen aku nate apal gojegmu
kepiye nalika bingung ndhedher sagegem guritan
ing lemah suwung pinggire taman
ora ketang mbalang liring sambi mungkur
nyamudana wingkis sakehing kekarepan
nutup kudhuping kekembangan

iki babad wedhi pasir
pinaes ganda aruming mawar
rarasing riris dhadha kumesar